فروشگاه آنلاین تم تولد و لوازم تولد سورساتان
روز هفتم هر ماه مرداد نام دارد، بنابراین روز هفتم مرداد ماه که نام روز و ماه یکی بوده، جشنی با عنوان "جشن مردادگان" یا "آمردادکان" برگزار می کردند، ماه آمرداد یا جشن اَمردادگان امروزه بنام مردادگان، در بین مردم رایج است، اما قبل از هر موضوعی باید درباره واژه اشتباه مرداد توضیح داد که واژه اوستایی امرداد، امرتاته (amertata) است که به معنی بی مرگی است و اگر الف آن را که پیشوند نفی است از قلم بیفتد معنی آن عوض شده و واژه مرداد، مرگ و نیستی معنی می دهد...
در گاه شماری زرتشتیان، هرسال 12 ماه و هر ماه 30 روزه بوده است که هرکدام از ماه ها و هر کدام از روزهای ماه نام مشخصی داشتند که هرماه با نام یکی از روزهای ماه یکی بوده و هر روز از هرماه که نام روز و ماه یکی می شد را جشنی با عنوان نام آن ماه و روز برگزار می کردند.
روز هفتم هر ماه مرداد نام دارد، بنابراین روز هفتم مرداد ماه که نام روز و ماه یکی بوده، جشنی با عنوان "جشن مردادگان" یا "آمردادکان" برگزار می کردند، ماه آمرداد یا جشن اَمردادگان امروزه بنام مردادگان، در بین مردم رایج است، اما قبل از هر موضوعی باید درباره واژه اشتباه مرداد توضیح داد که واژه اوستایی امرداد، امرتاته (amertata) است که به معنی بی مرگی است و اگر الف آن را که پیشوند نفی است از قلم بیفتد معنی آن عوض شده و واژه مرداد، مرگ و نیستی معنی می دهد، اما وقتی حرف الف در ابتدای آن قرار می گیرد آنرا نفی کرده و معنی بی مرگی و جاودانگی به آن می دهد، امرداد فرشته ایست که به نگه داشتن جهان و آراستن غذاها و داروها که اصل آنها از نباتات است و برکنار کردن گرسنگی و زیان و بیماری ها می باشد، گمارده شده است، بنابراین شایسته است این کلمه را امرداد بخوانیم.
در دوران باستان و عصر ساسانی و پس آن بمناسبت جشن امردادگان مراسم و آدابی در دشت و فضای باز انجام می شد، به نوشته موبد اردشیر آذرگشسب، چون امرداد فرشته جاودانگی و بی مرگیست و در عالم جسمانی نگهبان نباتات و روییدنی هاست، در این روز گذشتگان ما به مزارع و باغ های سرسبز خود به دور از محوطه شهر می رفتند و طی مراسمی این جشن را با شادی و سرور در هوایی مطبوع و دلنشین، در دامن طبیعت برگزار می کردند.
از جلوه های این ماه، طبیعت سبز، بی مرگی طبیعت، وفور نعمت و انواع میوه ها، فراوانی آب رودها، آبشارها و رودخانه ها، گل های بسیار زیبا با رنگهای شاد و فرحبخش و آسمانی صاف پر از ستاره می باشد.
جشن امردادگان در دوران باستان و عصر ساسانی، مراسم و آدابی داشت که در دشت و فضای باز انجام می شد، در این روز، ایرانیان بهکنار چشمه و باغ و مزارع سرسبز خود می رفتند و پس از جشن و شادی، به پرستش و نیایش خداوند می پرداختند.
جالب اینجاست که هر یک از فروزه های دوازده گانه که جشن های هم نامی روز و ماه، برای گرامیداشت آنها برگزار می شود، گل ویژه ای برای خود دارند که گل ویژه امرداد، زنبق (چمبک) است.
جهت پذیرایی در جشن های باستانی خود می توانید از تم های سورساتان استفاده نموده و جلوه ویژه امروزی تری به جشن های خود بدهید و لحظات خوش بیشتری را در کنار عزیزانتان سپری کنید.